به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

اسلام و فرهنگ حجاب

تاریخ انتشار: ۱۰ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۱۰۹۸۶

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما،پوشش فرهنگی است که در همه ملتها وجود داشته است اما فرهنگی که اسلام در زمینه پوشش به مسلمانان هدیه داده است باعث عزت آنان و استحکام خانواده است. حجاب اسلامی از نظر اسلام، حجاب بانوان، تنها پوشیدن اندام، بازوها، زیر گلو، بنا گوش و مواضع زینت و زیبایی نیست، بلکه ستر و پوشش، یک نوع فرهنگ دینی است که احکام ویژه خود را دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همان گونه که بر مرد اجنبی نگاه به بدن زن نامحرم جایز نمی‌باشد، بر بانوان نیز واجب است اندام و نقاط زینتی خود را از مردان نامحرم بپوشانند. البته مرد‌ها نیز حتی المقدور باید بدن خود را از زنان نامحرم بپوشانند، به ویژه اگر بدانند که زن‌ها به قصد لذت و یا ریبه به بدن آنان نگاه می‌کنند.  اگر چه به جز موارد خاصی، پوشیدن سایر قسمت‌های بدن بر مرد‌ها واجب نیست، ولی بر بانوان حرام است به بدن نیمه عریان، بازوان و سایر قسمت‌هایی که معمولاً مرد‌ها می‌پوشانند، بنگرند. به طور کلی باز گذاشتن هر جای بدن به قصد به حرام انداختن نامحرم، حرام است. اصولاً فقهای معاصر و پیشین، حرمت نگاه و لزوم پوشش بانوان را یکی از واجبات مسلّم و قطعی به عنوان احکام اولیه می‌دانند. برای آشنایی عزیزان به چند نمونه از گفتار آنان اشاره می‌کنیم: شهید اول در مسالک می‌فرماید: مرد نامحرم نباید به زن نامحرم نگاه کند، مگر در حد ضرورت؛ آن هم برای یک مرتبه، جایز است و تکرار آن حرام می‌باشد؛ مثلاً هنگامی که زن و مردی بخواهند با هم ازدواج کنند، نگاه کردن هر یک به دیگری مطلوب خواهد بود. در منابع اهل سنت، حدیثی از ابو هریره نقل شده که می‌گوید: در محضر پیامبرصلی الله علیه وآله بودم، مردی از راه رسید، عرض کرد: من با زنی از انصار ازدواج کرده ام. حضرت رسول صلی الله علیه وآله پرسید: آیا به او نگاه کرده ای؟ عرضه داشت: خیر، فرمود: «فاذهب فانظر الیها؛ حتماً می‌روی و به او نگاه می‌کنی که در چشم آن‌ها چیزی هست.» مقصود این است که با نگاه‌های متقابل، بسیاری از مسائل مبادله می‌شود و بدین علت می‌تواند کارساز باشد و در شناخت همسر ایده آل، نقش مهمی ایفا نماید. ۲. اکثر مراجع بزرگ معاصر بر جواز نگاه انسان به زنی که می‌خواهد با او ازدواج کند، فتوا داده اند. حضرت آیة الله بهجت می‌فرماید: «بنابر اظهر، نگاه کردن به مو و محاسن دیگر آن زن هم [که می‌خواهد با او ازدواج کند]با همین شرایط [نبودن مانع شرعی برای ازدواج با زن و احتمال پیدا کردن اطلاعات تازه با نگاه به او]جایز است و وجهی دارد که زن هم بتواند به مردی که می‌خواهد با او ازدواج کند، با شرایطی که گفته شد، نگاه کند». (۴) در غیر این صورت، زن و مرد اجنبی باید از نگاه‌های آلوده و چشم چرانی خودداری نمایند، چرا که پوشش اسلامی، نماد عفت و پاکی زن مسلمان است. حجاب، منشأ قداست و طهارت خانواده هاست. زن عفیف، همسر با تعصب و نجیب را انتخاب می‌کند؛ همان گونه که جوان نجیب، دختر با عفت را می‌طلبد. اهمیت پوشش پوشش کاملِ زنان، عفاف، آزرم و حیا را در آنان حفظ می‌کند. محمد جواد مغنیه، صاحب کتاب «الفقه علی المذاهب الخمسه» می‌نویسد: تمام فقهای مذاهب پنجگانه (جعفری، شافعی، مالکی، حنفی و حنبلی) در این امر اتفاق نظر دارند که بر زن‌ها و مرد‌ها واجب است هنگام نماز، مواضع زینت و یا تمام بدن را بپوشانند. بر مرد‌ها فقط پوشاندن شرمگاه‌ها واجب است، گر چه پوشاندن تمام بدن در حال نماز مطلوب می‌باشد. خانم‌ها باید اندام، مو‌های سر و کلیه مواضع زینت را از نامحرمان پوشیده نگه دارند. مواضع زینت کجاست؟ مقصود از مواضع زینت یعنی اعضایی که نه تنها خود به گونه طبیعی زینت محسوب شده و جذابیت ویژه‌ای دارد، بلکه معمولاً زینت‌های مصنوعی در آن قسمت از اعضا قرار می‌گیرند و بر جذابیت زن می‌افزایند؛ مانند: گوش‌ها که جای گوشواره است، زیر گلو و گردن که موضع گردن بند می‌باشد، بالای مچ دست‌ها که النگو و دست بند قرار می‌گیرد، مچ پا‌ها که خود از موارد زینت و جای خلخال می‌باشد و در میان بعضی از عشایر و زن‌های عرب، معمول بوده است و مو‌های سر که یکی از زیباترین زینت‌ها محسوب می‌شود.  این بخش‌های بدن باید به تمام و کمال پوشانده شوند، به گونه‌ای که اگر چند تار مو از بالای پیشانی، زیر روسری و یا چادر نمایان شود، در صورتی که عمدی و آگاهانه باشد، از گناهان کبیره به شمار می‌رود و گذشته از عوارض دنیوی، کیفر سختی نیز در جهان آخرت خواهد داشت. فقط پیر زن‌های از کار افتاده و دختران نابالغ از این قانون مستثنا شده اند. حکمت آن نیز روشن است، زیرا پیر زن‌های سال خورده، جاذبه‌ها را از دست داده اند و دختران خردسال هم از مسائل جنسی بی خبرند. بعضی می‌گویند: مهم‌ترین شاخصه جمال زن در زیبایی چهره اش نمایان می‌شود، پس چگونه است که فقیهان اسلامی، صورت را استثنا کرده اند، ولی پوشاندن مو‌ها را واجب دانسته اند؟ یکی از مراجع تقلید می‌فرماید: بر زن، باز گذاشتن صورت و دست‌ها در برابر نامحرم جایز است، لیکن مشروط بر این که از عدم وقوع خود و دیگران در حرام مطمئن باشد و کشف وجه و کفین به انگیزه جلب نظر نامحرمان نباشد و به صورت کلی باعث فتنه نشود وگرنه پوشاندن دست‌ها و صورت حتی از کسانی که با او محرمند، (به جز همسر) واجب است. به عبارت دیگر، پوشاندن دست‌ها و صورت از نظر فقها مطلوب است، ولی اگر چهره زنی موجب به گناه افتادن دیگران شود، پوشاندن بخش اعظم آن را لازم می‌دانند؛ ولی چهره‌های معمولی، در صورتی که بدون آرایش باشد، پوشاندنش واجب نیست.  نظر فقها درباره پوشش صورت مضاف بر این که بسیاری از فقیهان، پوشش نیمی از چهره زن را به صورت احتیاط فتوا داده اند. در ضمن از این نکته هم نباید غفلت کرد این که فقها پوشش چهره زن را استثنا کرده اند، به علت این است که بانوان در رفت و آمد‌ها گرفتار مشقت می‌شوند و عسر و حرج ایجاب می‌کند که پوشش گردی صورت واجب نباشد، ولی اطراف و پیرامون چهره زن باید مستور باشد، چرا که بر جاذبه زن می‌افزاید. حکمت دیگر حجاب حکمت دیگر حجاب، سالم سازی جامعه اسلامی، صیانت اخلاقی و حفاظت بانوان از خطر تعرض فرصت طلبان و بوالهوسان است. اگر حفظ پوشش توأم با فرهنگ اسلامی باشد، باعث سلامت روحی، جسمی، مادی و معنوی جامعه می‌شود، زیرا اغلب طلاق ها، تنش ها، تضاد‌های خانوادگی، بی مهری‌ها و سایر مفاسد اجتماعی، در اثر نگاه‌ها و روابط نامشروع و اختلاط بین دو جنس مخالف فراهم میشود. بی حجابی نشان از عدم آگاهی  گر چه غالب بانوان و دوشیزگان جامعه ما در اتخاذ بد حجابی و شیوه کاستن از حجاب کامل، قصد و غرضی ندارند، لیکن باید بدانند بینندگان همگی نیک اندیش و پاک نمی‌باشند. برخی گمان می‌کنند این گونه بانوان خدای ناکرده بزه کارند و گروهی با چشم چرانی ها، در پی فرصت‌های مساعد می‌گردند تا شکار خود را از میان آنان به دست آوردند. کم نیستند نوعروسانی که همسرانشان با خانواده‌های بد حجاب رفت و آمد کرده و زندگی خود را به تباهی کشیده اند.  بی گمان، بد حجابی زنان موجبات جلب توجه نامحرمان را فراهم ساخته و زن و مرد را به گناه و روابط نادرست می‌کشاند. با وجود این، بسیاری از دختران و بانوان بد حجاب، علاقه‌مند به اسلام هستند؛ از این رو نظر فقهای اسلام و مراجع تقلید می‌تواند برای آنان سازنده باشد. حجاب از نظر مراجع تقلید تمام مراجع تقلید از عصر شیخ طوسی تاکنون، در مسائلی که ذیلاً می‌آوریم، اتفاق نظر دارند: ۱. پوشیدن جوراب نازک و بدن نما برای خانم‌ها در بیرون از منزل و همچنین آرایش زنان در خیابان‌ها و بیرون گذاشتن مقداری از مو‌ها و پوشیدن لباس‌های محرک، حرام است. ۲. حجاب از ضروریات اسلام است و منکران آن، مرتد هستند؛ ولی بی اعتنایی به آن با عدم انکار، موجب فسق است و گناه محسوب می‌شود. ۳. عده‌ای در سخنرانی‌ها می‌گویند: چادر مشکی برای بانوان، مکروه است و باید پوشش جدیدی جایگزین آن شود. در پاسخ این عده باید گفت: چادر سیاه مانند عبای سیاه، کراهت ندارد، بلکه مطلوب است. چادر مشکی، یک نوع حجاب و بهترین آن محسوب می‌شود و، چون پوشیدن بدن بر بانوان واجب می‌باشد، بدین دلیل چادر بهترین نوع پوشش واجبی است که زن‌های مؤمنه از آن استفاده کرده و اندام خود را با آن می‌پوشانند. از این رو مراجع بزرگوار و کارشناسان اسلام می‌فرمایند: سزاوار است خانم‌ها از چادر استفاده کنند، زیرا چادر در کشور اسلامی ایران، از مظاهر و شعایر اسلام می‌باشد. بانوان محترم با حفظ این شعار سعی کنند حرکت خزنده‌ای را که بر ضد چادر که یک حجاب ملی و سنتی است، آغاز شده، خنثی کنند. بنابر این، عموم مراجع تقلید، چادر را بهترین و برترین نوع حجاب می‌دانند؛ گرچه حجاب‌های دیگر را هم حجاب اسلامی می‌دانند؛ البته در صورتی که تمام بدن به ویژه مو‌ها و اندام را کاملاً بپوشاند. خاتمه خواهران و بانوان گران قدر: پیشینه و تاریخ حجاب به آغاز آفرینش انسان مسئول برمی گردد و موضوع تازه‌ای نیست که درباره علل آن به جست و جو بپردازیم. در مقابل، بد حجابی و برهنگی، پدیده‌ای تازه است.  به گفته چارلی چاپلین: «برهنگی زنان، بیماری قرن ماست» که باید درباره علل پیدایی آن، تحقیق و تفحص کرد. پوشش برتر زنان ایران   نوع لباس و پوشش بانوان در هر کشوری، نماد ملی و فرهنگی آن کشور محسوب می‌شود. بانوان ترکمن حجاب خاصی دارند؛ چنانچه زن‌های محترم بلوچ و عشایر نیز پوشش مخصوصی دارند. شهرستان‌ها و روستا‌های ایران به فراخور آداب و سنن اجتماعی و فرهنگی خود پوشش ویژه‌ای را انتخاب کرده اند، لکن به طور کلی چادر مشکی، یک حجاب همگانی و مشترک بین اقوام مختلف شیعه و سنی در کشور ما به شمار می‌رود.  گرچه غالب کشور‌های اسلامی نظیر ایران، از چادر برای پوشش خود استفاده می‌کنند، ولی در ایران، چادر، لباس ملی و مذهبی ماست. خوانندگان عزیز نباید از این نکته غفلت کنند که هر نوع دگرگونی در ساختار فرهنگی و اجتماعی، با تغییر پوشش و نوع لباس همراه است؛ چنانچه استیلای فرهنگی و سلطه پذیری نیز، از تحول فرهنگ پوشش، جدا نمی‌باشد.  تاثیر استثمار بر حجاب بانوانی که وضع حجاب آن‌ها مناسب با شخصیت فردی و اجتماعی شان نیست، بی گمان تحت تأثیر سلطه فرهنگ استعماری قرار دارند. این عده باید توجه داشته باشند که بافت اعتقادی و فرهنگی ایران اسلامی با مشخصات خاصی که دارد، با فرهنگ اخلاق غربی در تضاد است؛ مثلاً معاشرت دختر و پسر و زن و مرد در میان غربی ها، حریم و حرمتی ندارد و ثمره آن، وجود انواع نابسامانی ها، طلاق ها، افسردگی ها، بدبینی‌ها و خودکشی هاست؛ اما ضرورت حفظ حریم و حرمت میان نامحرمان در کشور ما، موجب وحدت و صمیمیت شده و می‌شود.  توصیه ای به بانوان بنابر این همه دختران معصوم و بانوان گران سنگی که به عللی حجاب کامل را رعایت نمی‌کنند، با کوچک‌ترین یادآوری و تنبّه، به خود آمده، حجاب را با فرهنگ کامل آن پذیرا می‌شوند و امنیت جسمی و روانی را برای خود به ارمغان می‌آورند.  بانوان با حجاب ما مانند آن بانوی قهرمان ترکیه که شش سال زندان لائیک‌ها را تحمل کرد، ولی دست از تبلیغ گفتاری و عملی چادر برنداشت، هرگونه زخم زبان و استهزای بوالهوسان را تحمل می‌کنند، ولی حجاب ملی و اسلامی خود را از دست نمی‌دهند؛ حتی در خط مقدم جبهه و جهاد فرهنگی فریاد بر می‌آورند:‌ای زن به تو از فاطمه این گونه خطاب است   ارزنده‌ترین زینت زن حفظ حجاب است   فرمان خدا، قول نبی، نصّ کتاب است   از بهر خدا افضل طاعات، حجاب است بیشتر بخوانید:آموزش حجاب امری است که باید به مرور انجام شود زنان و دختران ما می‌دانند که خودنمایی و دل ربایی باید مخصوص همسرانشان باشد، نه نامحرمان کوچه و بازار. در ایران اسلامی، جوان‌ها به خواستگاری دخترانی می‌روند که از نجابت و عفت والایی برخوردارند.  لباس‌های شاد و محرک، در شأن یک دختر ایرانی و مسلمان نیست، چرا که حجاب باید از بیرون، مانع دست یابی دیگران به گناه و چشم چرانی‌ها باشد و از درون، اعتقادات دینی و فرهنگی را مصونیت بخشد. قرآن می‌فرماید: «قل للمؤمنین یغُضّوا من ابصارهم؛ به مردان مؤمن بگو که چشمانشان را از نگاه به مواضع حرام فرو افکنند». در آیه بعدی مشروح‌تر می‌فرماید: «و قل للمؤمنان یغضضن من ابصارهنّ و یحفظنَ فروجهُنّ و لا یُبدین زینتهنّ الاّ لبعولتهن؛ به بانوان مؤمن نیز بگو که چشمان خود را از نگاه به نامحرمان فرو پوشند و عفت خویش را پاس دارند و زینت و زیبایی‌های خود را از نامحرمان بپوشانند و تنها برای شوهران و سایر محارم خویش نشان دهند». قرآن همچنین در مقام حجاب رفتاری می‌فرماید: «فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض؛ به زنان با ایمان بگو با مردان به نرمی حرف نزنند تا مبادا آن که دلش بیمار است، به هوس و طمع افتد» و برای شکار زنان دام‌های گوناگون بگستراند. رساله‌های عملیه مراجع، گفت و گوی غیر ضروری با نامحرمان و خلوت کردن با آنان را صحیح نمی‌دانند. مجموع این توصیه‌های گفتاری و رفتاری به اضافه انتخاب نوع لباس و فرهنگ حجاب می‌تواند آحاد جامعه را از نظر عفاف و اخلاق بیمه کند.  باید گفت که چادر و حجاب ظاهری به تنهایی کافی نیست، بلکه مجموعه‌ای از فرهنگ و عقاید است که عفت عمومی را گسترش داده و ازدواج را روز افزون می‌کند.  هدف اصلی حجاب مضافاً این که هدف اصلی حجاب، رسیدن به تقوا و قرب به خداست، چرا که بی حجابی، خودآرایی، خودنمایی و تجمل گرایی، تکبر و غرور در پی دارد، همه خصلت‌های ناروا و زشت درونی بانوان را پرورش داده و آشکار می‌سازد و بدین وسیله، آنان را از خدا و معنویت و بلکه از محبوبیت راستین اجتماعی دور کرده، گرفتار دلهره، اضطراب و شکست اخلاقی می‌کند. آری، اِعراض از یاد خداست که آدمی را در تنگنای معیشت و زندگی پر از شک و التهاب گرفتار می‌سازد، پیوند‌های زناشویی را از هم گسسته و آمار طلاق را بالا می‌برد.   من آنچه شرط بلاغ است با تو می‌گویم   تو خواه از سخنم پند گیر، خواه ملال     منبع: حوزه  

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: سبک زندگی دینی محسوب می شود مراجع تقلید زن و مرد چهره زن بد حجاب مرد ها دست ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۱۰۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عادی‌سازی بی‌حجابی؛ شبیخون فرهنگی

نیاز به پوشش و پرهیز از برهنگی جزو گرایش‌های فطری است که خداوند متعال آن را در وجود انسان‌ها قرار داده است. علاوه بر تاثیر حجاب در تامین سلامت روحی و فکری، حجاب در تامین سلامت جسمانی افراد جامعه نیز نقش بسزایی دارد. از طرفی شواهد تاریخی نیز فطری، فرامذهبی و فراملی‌بودن حجاب را تایید می‌کند.

در جامعه‌ای که پوشش زنان و حتی مردان از دیرباز یکی از آداب و ارزش‌های اجتماعی بوده و بدپوششی در این جامعه مذموم شمرده شده است، عادی‌شدن پوشش‌های غیرمتعارف، چه در مردان و چه در زنان، زنگ خطر استحاله فرهنگی و ارزش‌های اجتماعی را به صدا درمی‌آورد.

پوشش انسان‌ها صرف‌نظر از این‌که از نظر فطرت انسانی یک ابزار مصونیت است، برای فعالیت‌های اجتماعی زنان و مردان نیز مفید است. هر کسی باید به اندازه‌ای که خود او می‌داند و برایش مصونیت‌آفرین است، به آن عمل کند. حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی است. عواملی که باعث سلامت در جامعه می‌شوند و در صورت نبود این دو عامل، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه به وجود خواهد آمد؛ چراکه اگر حجاب و عفاف که مکمل یکدیگرند، در افراد و جامعه رعایت شود، سبب رشد و افزایش معیار اطمینان و اعتماد در جامعه، تاثیر مثبت بر سلامت روحی و روانی در تربیت و تعلیم فرزندان و محیط اطراف می‌شود. همین امر سبب رشد عقلی و فرهنگی در جامعه و مانعی محکم در مقابل عوامل و تاثیرات منفی و مخرب است.
 
انسان، پوشش‌گریز است یا خیر؟
پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی مطرح می‌شود، اما پیش از هر چیزی باید بررسی شود که آیا انسان بالطبع حجاب‌گراست یا خیر؟ پوشش دینی بانوان و حجاب از اختراعات آیین اسلامی نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. در تمدن‌های کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران نیز موضوع حجاب در بین بانوان دارای جایگاه خاصی بوده است؛ بنابراین نه‌فقط اسلام واضع قانون حجاب نبوده، بلکه در جهت جلوگیری از افراط و تفریط‌هایی که در طول تاریخ در مورد حجاب نیز به وجود آمده، به قانونمند کردن و تنظیم آن همت گماشته و آن را به‌صورتی متعادل، صحیح و متناسب با فطرت انسانی زن و غیرتمندی مرد، آن را ارائه داده است. در پاسخ به این‌که انسان پوشش‌گریز است یا خیر، باید هر دو گزاره آن بررسی شود. اگر فرض بر حجاب‌گریزی باشد، اعتبار و ارزش رعایت حجاب به‌دلیل عقلانیت و پیامد فرهنگ و تربیت فردی است. اگر فرض بر گزاره اول باشد، عدم رعایت حجاب خلاف طبع بوده است. این موضوع در حالی است که در ایران تاکنون حجاب‌گرایی فرض شده و مبنای سیاست‌گذاری بر این اساس انجام گرفته است.
 
محجبه‌های جوان؛ مرکز ثقل مواجهه با بدپوشش‌ها
در مسأله حجاب، حاکمیت با گروه‌های مختلفی روبه‌روست؛ افرادی که صرفا بدپوشش هستند، افرادی که به بدپوششی کمک می‌کنند (مانند تولیدکنندگان البسه نامناسب) و در نهایت افرادی که بی‌حجابی عامدانه را تبلیغ می‌کنند (مانند متعرضان به محجبه‌ها و افراد تبانی‌کننده با عوامل بیگانه). ولی به نظر می‌رسد که محجبه‌ها باید مرکز ثقل این مواجهه قرار بگیرند. یک فرد محجبه و عفیف وظایف بزرگی بر عهده دارد و باید الگوی مناسبی برای دیگران باشد تا آنها نیز از این هدیه الهی بهره‌مند شوند. به هر حال در مقابله با بی‌حجابی، به جای برخورد با بی‌حجابان عادی، باید این پندار که بی‌حجابان در غلبه کمی و کیفی هستند، تضعیف شود. در این راه می‌توان از ظرفیت محجبه‌ها استفاده کرد. با وجود این‌که این موضوع مورد توجه قرار گرفته، اما اجرای آن ناشیانه بوده است؛ چراکه بیشتر این افراد بانوان میانسال بوده، در حالی که بهتر است از جوانان و دانشجویان در این امر استفاده شود. با این حال باید توجه داشت که اعتدال در رفتار با بدحجابی باید رعایت شود؛ زیرا افراط در آن موجب تنش و اضطراب و منجر به عادی‌شدن بدپوششی در جامعه می‌شود. این مسأله نیازمند نهاد ستادی و نظارتی فراقوه‌ای است که منحصرا به مسأله حجاب نپردازد. می‌توان این نهاد را در قالب ستاد مبارزه با مفاسد فرهنگی ــ اجتماعی تشکیل داد. 

ارتقای صنعت مد در موضوع حجاب اسلامی
به نظر می‌رسد باید اقداماتی در جهت کاهش پوشیدنی‌های ناسالم یا نامناسب و افزایش پوشیدنی‌های سالم و مناسب، البته با کیفیت و قیمتی مناسب برای کاهش زمینه‌های فساد و بدپوششی انجام شود. بر همین اساس باید طراحان لباس در یک زیست بوم ایرانی ــ اسلامی تربیت شوند و طرح درس‌ها و نظام آموزشی خیلی قدیمی، چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقا پیدا کند. مسئولان این صنعت و این حوزه باید تدابیر لازم را برای پوشش مناسب با قیمت مناسب در اختیار جامعه قرار دهند و نیاز‌های اقتصادی تولیدکنندگان نیز تامین شود. از سویی دیگر تسهیل تشکیل خانواده، تقویت روابط خانوادگی و افزایش اشتغال مناسب می‌تواند در کاهش زمینه‌های بدپوششی نیز موثر باشد. با این حال باید جایگاه حجاب به‌درستی در کشور تبیین و مشخص شود. در برخورد با پدیده بدحجابی باید مشکل فرهنگی و سیاسی آن، از یکدیگر تمایز پیدا کند و متناسب با خاستگاه‌‏های آن به برخوردی سنجیده و برنامه‏ریزی‌شده پرداخت. در برخورد با بی‌حجابان باید دقت کرد تعلیم، موعظه و دعوت به خیر، مقدم بر امر به معروف و نهی از منکر است که در این مسیر نهاد‌های آموزشی اهمیت بالایی دارند.

منبع: روزنامه جام جم

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی